หมอนยางพาราบ้านแพรกหา ต้นแบบการแก้ปัญหาราคาน้ำยาง ด้วยการพึ่งพาตัวเอง

“โครงการที่ไม่มีวันเป็นไปได้ ใช้เทคโนโลยีขั้นสูง เกษตรกรไม่มีทางทำได้” คือคำสบประมาทที่ได้ยินจนชินหู แต่กลับเป็นแรงผลักดันที่ทำให้ อนันต์ เดินหน้าแก้ไขปัญหาราคาน้ำยางตามแนวคิดที่ตนเองมองแล้วว่า “เป็นไปได้”

หนทางความฝันของเขาเริ่มชัดเจนขึ้น แต่กลับไม่ได้รับการตอบรับจากชุมชนให้จัดตั้งโรงงานผลิตหมอนยางพาราตามโครงการ อนันต์ นำความรู้และประสบการณ์ที่สั่งสมมาพร้อมโครงการกลับสู่บ้านเกิดที่ตำบลแพรกหา อ.ควนขนุน จ.พัทลุง หารือผู้นำท้องถิ่นและชุมชนถึงโครงการที่ได้มา จนได้รับการยอมรับ และนำมาสู่การจัดตั้ง สหกรณ์การเกษตรบ้านแพรกหา จำกัด เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2558 มีสมาชิกจัดตั้งจำนวน 50 คน เริ่มผลิตหมอนยางพาราเมื่อวันที่ 12 มกราคม 2560 และในกลางปีเดียวกันนี้ สหกรณ์ฯ สามารถผลิตน้ำยางข้นได้เอง รวมทั้งรับซื้อน้ำยางจากสมาชิกได้เป็นครั้งแรก

แม้การจัดตั้งโรงงานผลิตหมอนยางพาราจะดำเนินไปด้วยดี แต่การผลิตหมอนยางพาราระดับชุมชนมักประสบข้อจำกัดเรื่อง 1) วัตถุดิบ เช่น สารเคมี น้ำยางข้น มีราคาแพง ไม่สามารถต่อรองกับผู้ขายได้ 2) ความชำนาญของผู้ผลิตในกระบวนการต่างๆ 3) เครื่องจักรอุปกรณ์ เช่น แม่พิมพ์หมอน ตู้นึ่ง เตาอบ 4) การหาลูกค้า 5) เงินลงทุน และ 6) องค์ความรู้ ซึ่ง อนันต์ และสมาชิกสหกรณ์ก็ประสบปัญหาเหล่านี้ด้วยเช่นกัน

“ได้เครื่องจักรแล้วก็ทำไม่เป็น เพราะไม่มีความรู้เลย จะหาหน่วยงานไหนก็ไม่มีใครมาสอน” อนันต์ เล่าถึงปัญหาที่เขาประสบในช่วงแรกของการตั้งโรงงาน แต่พวกเขาไม่ย่อท้อ ต่างเรียนรู้และหาทางก้าวข้ามอุปสรรคต่างๆ ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็น ความรู้การใช้เครื่องจักร การบริหารจัดการต้นทุนการผลิตทั้งค่าไฟและค่าแรง การหาตลาด รวมถึงยกระดับมาตรฐานการผลิต