ภาชนะบรรจุอาหารในปัจจุบันทำมาจากวัสดุหลากหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็น โฟม พลาสติก ดินเผา และเซรามิก เป็นต้น แต่ปัญหาของวัสดุเหล่านี้คือต้องใช้ระยะเวลาในการย่อยสลายตามธรรมชาติเป็นเวลานานมาก เช่น พลาสติก ใช้เวลาในการย่อยสลายประมาณ 400 – 450 ปี โฟมใช้เวลาในการย่อยสลายประมาณ 500 ปี หรืออาจจะไม่ย่อยสลายเลย และระหว่างการย่อยสลายอาจจะมีสารเคมีตกค้างที่อาจเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมอีกด้วย ผู้จัดทำจึงต้องการที่จะสร้างภาชนะบรรจุอาหารที่ทำจากวัสดุธรรมชาติ สามารถย่อยสลายได้ในธรรมชาติและใช้เวลาในการย่อยสลายไม่นาน ซึ่งเส้นใยป่านศรนารายณ์เป็นพืชในท้องถิ่นและนิยมนำมาทำสิ่งของเครื่องใช้เป็นจำนวนมาก เช่น ถักหมวก กระเป๋า รองเท้า และแห เป็นต้น ผู้จัดทำจึงเลือกเส้นใยป่านศรนารายณ์มาใช้เป็นวัตถุดิบหลักในการผลิตภาชนะบรรจุอาหารโดยนำเส้นใยป่านศรนารายณ์มาปรับสภาพเส้นใยให้ได้เป็นเส้นใยเซลลูโลส จากนั้นศึกษาอัตราส่วนของเส้นใยต่อตัวประสานในการขึ้นรูปเป็นภาชนะ รวมทั้งศึกษาอุณหภูมิและระยะเวลาในการอบภาชนะเพื่อให้ได้ภาชนะที่พร้อมที่จะนำมาใช้งาน ประโยชน์ คือ ได้ภาชนะบรรจุอาหารที่สร้างจากวัสดุธรรมชาติ ไม่เป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม และสามารถย่อยสลายได้ง่ายในธรรมชาติ