พี่มากขา...ไม่ใช่เสียงเรียกจากแม่นาคพระโขนง แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ากิ้งกือ สัตว์ที่มีขามากที่สุด         กิ้งกือมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่า millipede  มาจากคำว่า milli แปลว่าจำนวนเป็นพัน และ pede แปลว่าขาหรือเท้า รวมกันเป็น พันขา ซึ่งในความเป็นจริงกิ้งกือไม่ได้มีขามากถึงพัน แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษากิ้งกือได้ทดลองนับดูแล้วว่า มีกิ้งกือมีขา  80 - 400 ขา เท่านั้น             

       ลักษณะพิเศษของขากิ้งกือที่แตกต่างจากขาตะขาบ ซึ่งเป็นสัตว์ที่มีขามากเช่นเดียวกัน แต่อาจไม่มากเท่ากับกิ้งกือ คือ กิ้งกือจะมีขายื่นออกมาจากปล้อง 2 คู่ ในแต่ละปล้อง และขาจะสั้นเรียงอยู่ใต้ลำตัว ทำให้กิ้งกือเคลื่อนที่ได้ช้า ต่างจากตะขาบที่มีขา 1 คู่ ในแต่ละปล้อง และขาจะยาวยื่นออกมาข้างตัว ตะขาบจึงมีการเคลื่อนที่ที่รวดเร็วมาก          

        ตัวอย่างเช่น กิ้งกือมังกรสีชมพู ที่มองอย่างไรก็ดูเหมือนตะขาบมากกว่ากิ้งกือ ด้วยลักษณะของขาที่ยื่นออกมาด้านข้างลำตัว แต่หากสังเกตให้ดี ในแต่ละปล้องของกิ้งกือมังกรสีชมพูจะมี 2 คู่ยื่นออกมา ทำให้สามารถสรุปได้ว่า เจ้ามากขาสีชมพูตัวนี้ คือ กิ้งกือ        

        แม้ว่าหลายคนจะไม่ค่อยชอบกิ้งกือเท่าไหร่นัก อาจจะด้วยรูปร่างและจำนวนขาที่ค่อนข้างจะมาก แต่แท้จริงพวกมันเป็นสัตว์ที่ไม่มีพิษภัยกับมนุษย์อย่างพวกเรา โดยปกติกิ้งกือจะไม่กัด หรือทำร้ายคน แต่จะใช้ที่อยู่ในปากเล็กๆ กัดกินเศษซากใบไม้เป็นอาหาร และเมื่อกิ้งกือไม่มีพิษเหมือนกับสัตว์ชนิดอื่น วิธีการป้องกันตัวของพวกมันก็คือ การม้วนตัวกลม เพื่อป้องกันขาที่บอบบางของมันไว้ภายในเกราะของร่างกาย หรือบางชนิดสามารถปล่อยสารพิษที่เป็นของเหลว หรือเป็นก๊าซไฮโดรเจนไซยาไนด์ แต่สารพิษเหล่านี้แทนจะไม่มีผลต่อคนเลย  กิ้งกือจึงไม่สามารถทำร้ายคนได้