นกกระเต็นเป็นนกที่มีรูปร่างลักษณะสวยงาม พบครั้งแรกที่ประเทศอียิปต์ ทั่วโลกมีทั้งหมด 8 ชนิดย่อย พบในประเทศไทย 1 ชนิดย่อย มีชื่อดัดแปลงมาจากสถานที่พบครั้งแรก คือรัฐเบงกอล ประเทศอินเดีย เป็นนกขนาดเล็ก ยาว 16 – 17 ซม. ปีกสั้นกว่า 8 ซม. ลำตัวด้านบนมีสีเขียวแกมน้ำเงินเข้ม ขนบริเวณหูสีน้ำตาลเหลือง หลัง ตะโพก และขนคลุมขนหางด้านบนสีน้ำเงินสด ปากสีดำ บางตัวโคนขากรรไกรล่างเป็นสีแดง ลำตัวด้านล่างเป็นสีน้ำตาลอมเหลือง คอหอยสีขาว หากินอาศัยตามแหล่งน้ำ เช่น ลำคลอง หนอง บึง บ่อ ทะเลสาบ และยังพบได้ตามทุ่งโล่ง ป่าชายเลน ชายหาด และป่าดงดิบแล้งใกล้แหล่งน้ำ มักพบอยู่โดดเดี่ยวไม่รวมฝูง หากินเวลากลางวัน โดยจะเกาะอยู่ตามกิ่งไม้แห้ง ตอไม้ ในแหล่งน้ำ เพื่อคอยจับปลา ลูกอ๊อด และแมลงในน้ำเมื่อพบเหยื่อมันจะบินโฉบใช้ปากคาบเหยื่อ หรือบางครั้งลำตัวของมันจะจมลงไปในน้ำด้วย เมื่อได้เหยื่อจะกลับมาเกาะตรงที่เดิมแล้วจึงกลืนกิน หากเหยื่อเป็นปลามันจะหันทางด้านหัวปลาเข้าปาก หากยังไม่อิ่มก็จะคอยจ้องจับเหยื่อต่อไป จัดเป็นนกอพยพเข้ามาหากินในเขตประเทศไทย และยังไม่มีการรายงานพบการทำรังวางไข่ในประเทศไทย พบได้บ่อยและมีปริมาณมากทั่วทุกภาค นกกระเต็นน้อยแถบอกดำ พบตามลำธารในป่าภาคใต้ นกกระเต็นสร้อยคอสีน้ำตาลพบตามป่าที่ราบต่ำภาคใต้ และนกกระเต็นแดง พบทางภาคใต้และภาคตะวันออก ตามป่าชายเลน.

รายการอ้างอิง :

นกกระเต็นน้อย. เดลินิวส์ (เกษตร-เรื่องน่ารู้). วันจันทร์ที่ 21 มกราคม 2556.