ถือเป็นการปฏิบัติที่สืบทอดกันมานานแล้ว ในการพิมพ์งานใดๆ มักจะมีการย่อหน้าบรรทัดแรก ซึ่งเป็นแนวปฏิบัติที่สืบเนื่องมาตั้งแต่การพิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์ดีด โดยการย่อหน้าบรรทัดมักจะกำหนดด้วย “การเคาะคานเว้นวรรค จำนวน xxx เคาะ” และถูกปรับเป็นย่อหน้า 0.5 นิ้ว หรือ 2.5 เซนติเมตร เมื่อการพิมพ์ปรับไปใช้ซอฟต์แวร์ประมวลผลคำ (Word Processor) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ “ผู้อ่าน” อ่านได้สะดวก ทราบว่าเนื้อหาขึ้นพารากราฟใหม่แล้ว อย่างไรก็ดี เมื่อมาถึงยุคเอกสารเว็บ การย่อหน้ากลับเป็นการสร้างปัญหาให้กับผู้อ่านได้มาก เพราะการพิมพ์ในเอกสารเว็บไม่สามารถกำหนดระยะย่อหน้าที่แน่นอนได้ เพราะฟอนต์ที่ใช้มีหน่วยจากค่าความสูง ไม่ใช่ความกว้าง ดังนั้นการย่อหน้าโดยเคาะ 5 เคาะ 8 เคาะ จึงได้ระยะที่ไม่เท่ากันในแต่ละฟอนต์ แต่ละรูปแบบของฟอนต์ วิธีการพิมพ์เนื้อหาสำหรับเอกสารเว็บ จึงไม่ควรย่อหน้า (โดยเฉพาะการย่อหน้าด้วยการเคาะ) กรณีที่โปรแกรมสร้างเอกสารเว็บ หรือนำเสนอเอกสารเว็บ ไม่ได้กำหนดค่าโปรแกรมควบคุมการย่อหน้าไว้อัตโนมัติ ให้พิมพ์ตัวอักษรแรกของบรรทัดแรกชิดขอบพื้นที่ Editor เลยครับ ไม่ต้องมาเคาะเอง และพิมพ์ไปเรื่อยๆ จนโปรแกรมตัดคำอัตโนมัติ ไม่ต้องไปกดปุ่ม Enter เพื่อตัดคำเอง ทั้งนี้จะกดปุ่ม Enter เมื่อจบพารากราฟและต้องการขึ้นพารากราฟใหม่เท่านั้น ลองทบทวนวิธีการพิมพ์งานของท่านกันดูนะครับ– (
