ในปัจจุบัน สังคมอุดมไปด้วยข้อมูลข่าวสารและการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีสารสนเทศนั้น ทำให้การเข้าถึงข้อมูลข่าวสารสามารถทำได้อย่างสะดวกและรวดเร็วยิ่งขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อการบริหารจัดการและการให้บริการของห้องสมุดในยุคปัจจุบัน ดังนั้นการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และเพิ่มศักยภาพของบรรณารักษ์ นักเอกสารสนเทศ หรือนักสารสนเทศของห้องสมุดอย่างต่อเนื่อง จึงมีความจำเป็นต่อการตอบสนองความต้องการข้อมูลข่าวสารหลากหลายรูปแบบของคนในสังคม มีการปรับบทบาทเพื่อบุกเบิก ส่งเสริม และประยุกต์ใช้ข้อมูลข่าวสารกับนวัตกรรม หรือเทคโนโลยีสารสนเทศ และนำไปใช้ในการบริหารจัดการ แลกเปลี่ยน เผยแพร่ และเรียนรู้องค์ความรู้และวิทยาการใหม่ๆ เพื่อสามารถสนับสนุนการให้บริการและการใช้งานอย่างเหมาะสมกับห้องสมุดและผู้ใช้บริการที่มีพฤติกรรมและความต้องการที่แตกต่างกันไป และสร้างความประทับใจแก่ผู้ใช้ แต่การจะปรับเปลี่ยนเป็นห้องสมุดยุคใหม่ให้มีประสิทธิผลนั้น ศาสตราจารย์ นายแพทย์ภิรมย์ กมลรัตนกุล (อธิการบดีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) ได้กล่าวปาฐกถาไว้ในการประชุมวิชาการศูนย์วิทยทรัพยากร ประจำปี 2556 “เรียนรู้ไปกับห้องสมุดยุคใหม่ (Live and Learn in the Modern Library)” เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ โดยสามารถสรุปได้ ดังนี้
ความคาดหวังของผู้บริหารที่มีต่อห้องสมุดยุคใหม่
เนื่องจากหลายๆ องค์กรได้ให้ความสำคัญกับการปรับเปลี่ยนพัฒนาองค์กรของตนให้พัฒนารุดหน้าเพื่อให้ทัดเทียมกับองค์กรอื่น และเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการบริโภคข้อมูลข่าวสารของคนในสังคม ซึ่งสิ่งแรกของการปรับปรุงห้องสมุดให้เป็นห้องสมุดยุคใหม่ที่สำคัญคือ การจำเป็นต้องรู้จักองค์กรของตนก่อน ว่าองค์กรของตนเป็นห้องสมุดประเภทใด และตั้งคำถามกับองค์กรของตนก่อนวางแผนเพื่อเปลี่ยนแปลงองค์กร โดยสามารถสรุปเป็นประเด็นสำคัญ ดังนี้
- องค์กรมีความคาดหวังอะไรต่อห้องสมุดยุคใหม่ (What) เช่น องค์กรมีความคาดหวังด้านใด บริบทใดบ้าง เพื่อรองรับการบริหารจัดการองค์ความรู้ที่มีถูกต้อง มีความครบถ้วนสมบูรณ์ของข้อมูล มีรูปแบบที่หลากหลาย สามารถเข้าถึงได้สะดวกรวดเร็ว สามารถตอบสนองความต้องการและวัตถุประสงค์ของผู้ใช้ได้อย่างตรงความต้องการ เป็นต้น
- ทำไมต้องห้องสมุดยุคใหม่ (Why) เช่น เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงของคนในสังคม รวมถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) ที่ส่งผลต่อการใช้บริการห้องสมุด เป็นต้น
- ทำอย่างไร (How) เพื่อให้สามารถนำวิธีการในการดำเนินงานขององค์กรไปใช้ให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลอย่างแท้จริง เช่น การศึกษาและนำโมเดลที่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์ของการเปลี่ยนแปลงมาใช้อย่างเหมาะสม พร้อมทั้งติดตามผลการดำเนินงาน และปรับปรุงแก้ไขอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้ ควรบูรณาการไปพร้อมกับการสร้างสมดุลยภาพระหว่าง “คุณภาพ” และ “ความสุข” เพื่อให้เกิดการพัฒนาคุณภาพในการดำเนินงานให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน และที่สำคัญต้องสร้างความความพึงพอใจ
ความความพึงพอใจ 3 ระดับ อันได้แก่
- ความพึงพอใจ (Customer Satisfaction) ซึ่งเป็นระดับที่สามารถทำให้ผู้ใช้กลับมาใช้บริการได้อีกในครั้งต่อไป
- ความประทับใจ (Customer Impression) ซึ่งเป็นระดับที่สามารถทำให้ผู้ใช้ช่วยบอกต่อระหว่างผู้ใช้กันเอง
- ความตื้นตันใจ (Customer Delighted) ซึ่งเป็นระดับที่สามารถสร้างความรู้สึกหวงแหน เป็นเสมือนเพื่อน และช่วยปกป้องด้วยใจจริง
สามารถติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.car.chula.ac.th/con2013/
– ( 369 Views)
