สมัยก่อนนู้น คนโบราณจะทำลูกโป่งขึ้นจากกระเพาะปัสสาวะสัตว์ แต่เมื่อเทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์พัฒนาไปก็ทำให้ลูกโป่งน้อยลอยลม มีหลากสี หลายรูปแบบ ด้วยการปรับเปลี่ยนวัสดุ ซึ่งส่วนใหญ่นิยมใช้น้ำยางที่ผสมกับสารเคมีต่าง ๆ โดยควบคุมอุณหภูมิและการกวนให้คงที่ พร้อมกับเตรียมสารละลายที่ช่วยให้ยางจับตัว หลังจากนั้นจึงนำแม่พิมพ์จุ่มลงในสารละลายดังกล่าว ทิ้งไว้ให้แห้งพอเหมาะ แล้วนำไปจุ่มในน้ำยางผสม เมื่อยางแห้งพอควรแล้วจึงนำไปอบ และล้างน้ำอุ่น เพื่อกำจัดสารเคมีตกค้าง โรยด้วยแป้งทั้งด้านในและนอก แล้วถอดลูกโป่งออกจากแม่พิมพ์ด้วยแรงดันน้ำหรืออากาศ เพื่อนำไปอบเพิ่มความยืดหยุ่นอีกครั้ง เพียงเท่านี้ลูกโป่งก็พร้อมล่องลอยไปในอากาศ เมื่อเป่าลม หรือเติมก๊าซเข้าไปภายใน

แหล่งที่มา :
น้องโนเนะ.  “เคมีรอบบ้าน : ลูกโป่ง”.  Update. 27(292) : 105 ; กุมภาพันธ์ 2555.– ( 177 Views)