ในปี 2563 IMD ได้จัดอันดับความสามารถในการแข่งขันทางดิจิทัลของ 63 ประเทศทั่วโลก และได้เผยแพร่ไว้ที่ https://www.imd.org/wcc/world-competitiveness-center-rankings/world-digital-competitiveness-rankings-2020/ โดยมีผลการจัดอันดับดังนี้

ตารางผลการจัดอันดับความสามารถในการแข่งขันทางดิจิทัลของประเทศ 5 อันดับแรกและประเทศไทย ปี 2562-2563 โดย IMD

สหรัฐอเมริกาได้อันดับ 1 เหมือนปีที่แล้ว รองลงมาคือ สิงคโปร์ได้อันดับ 2 เหมือนปีที่แล้ว ถัดมาเป็นเดนมาร์กดีขึ้นกว่าปีที่แล้ว 1 อันดับ สวีเดนได้อันดับ 4 ในปีนี้ตกลงมาจากปีที่แล้ว 1 อันดับ อันดับ 5 คือ ฮ่องกง เลื่อนขึ้นมา 3 อันดับจากปีที่แล้ว ส่วนไทยได้อันดับ 39 ดีขึ้นกว่าปีที่แล้ว 1 อันดับ

ปัจจัยที่ทำให้สหรัฐอเมริกายังคงรักษาอันดับ 1 ได้อย่างเดิม มาจากการยังคงรักษาอันดับ 1 ไว้เหมือนเดิมของปัจจัยความรู้ ในขณะที่อีก 2 ปัจจัย คือ ปัจจัยเทคโนโลยี และปัจจัยความพร้อมในอนาคตมีอันดับเลื่อนลง 2 และ 1 อันดับ เป็นอันดับ 7 และ 2 ในปีนี้ ตามลำดับ ปัจจัยย่อยที่มีผลต่อการยังคงรักษาอันดับไว้เหมือนเดิมของปัจจัยความรู้ ได้แก่ 1. ปัจจัยย่อยความสามารถพิเศษ ที่ยังคงรักษาอันดับ 14 ไว้เหมือนปีที่แล้ว 2. ปัจจัยย่อยความเข้มข้นทางวิทยาศาสตร์ ที่ยังคงรักษาอันดับ 1 ไว้ได้เหมือนปีที่แล้ว ตัวชี้วัดหลักที่ทำให้ปัจจัยย่อยความสามารถพิเศษยังคงรักษาอันดับเดิมไว้ได้ คือ ตัวชี้วัดการไหลสุทธิของนักเรียนระหว่างประเทศ ตัวชี้วัดที่ส่งผลให้ปัจจัยย่อยความเข้มข้นทางวิทยาศาสตร์ยังคงรักษาอันดับเดิมไว้ได้ ได้แก่ ตัวชี้วัดรายจ่ายทั้งหมดในการวิจัยและพัฒนา ตัวชี้วัดผลิตผลทางการวิจัยและพัฒนาในรูปของสิ่งพิมพ์เผยแพร่ ตัวชี้วัดการให้ทุนสิทธิบัตรที่ใช้เทคโนโลยีขั้นสูง และตัวชี้วัดการศึกษาวิจัยพัฒนาเกี่ยวกับหุ่นยนต์ การเลื่อนอันดับลงของปัจจัยเทคโนโลยีเกิดจากการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุม 3 อันดับ จากอันดับ 19 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 22 ในปีนี้ ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุม ได้แก่ ตัวชี้วัดการเริ่มต้นธุรกิจ ตัวชี้วัดการบังคับใช้สัญญา ตัวชี้วัดกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมือง (เป็นตัวชี้วัดที่มีอันดับต่ำสุดทั้งในปีที่แล้วและปีนี้ ปีที่แล้วได้อันดับ 60 ส่วนปีนี้ได้อันดับ 63) ตัวชี้วัดกฎหมายการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ และตัวชี้วัดสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา ปัจจัยความพร้อมในอนาคตมีอันดับเลื่อนลงเกิดจากการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้และปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศ 1 และ 5 อันดับ เป็นอันดับ 3 และ 10 ในปีนี้ ตามลำดับ ตัวชี้วัดที่สำคัญที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ คือ ตัวชี้วัดทัศนคติต่อทั่วโลกที่มีอันดับเลื่อนลงถึง 7 อันดับ จากอันดับ 46 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 53 ในปีนี้ ปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศที่เลื่อนอันดับลงเกิดจากการเลื่อนอันดับลงของตัวชี้วัดการร่วมลงทุนระหว่างภาครัฐและเอกชนถึง 7 อันดับ จากอันดับ 12 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 19 ในปีนี้

สิงคโปร์มีอันดับรวมจัดอยู่ในอันดับ 2 ในปีนี้ ซึ่งรักษาอันดับไว้เหมือนเดิมกับปีที่แล้ว เนื่องจากการยังคงรักษาอันดับ 1 ไว้เหมือนเดิมของปัจจัยเทคโนโลยี และการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยความรู้ 1 อันดับ จัดอยู่ในอันดับ 2 ในปีนี้ ในขณะที่ปัจจัยความพร้อมในอนาคตเลื่อนอันดับลง 1 อันดับ มีอันดับ 12 ในปีนี้ ปัจจัยย่อยที่มีผลต่อการยังคงรักษาอันดับเดิมไว้ได้ของปัจจัยเทคโนโลยี คือ ปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยี ที่ยังคงรักษาอันดับ 1 ไว้เหมือนเดิมทั้งในปีนี้และปีที่แล้ว ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการยังคงรักษาอันดับเดิมไว้ได้ของปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยี คือ ตัวชี้วัดผู้บอกรับเป็นสมาชิกบรอดแบนด์ที่สามารถเคลื่อนที่ได้ ตัวชี้วัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ต และตัวชี้วัดความเร็วการรับส่งข้อมูลอินเทอร์เน็ต ที่ทั้ง 3 ตัวชี้วัดยังคงรักษาอันดับ 1 ไว้เหมือนปีที่แล้ว การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยความรู้เกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยความเข้มข้นทางวิทยาศาสตร์ถึง 12 อันดับ จากอันดับ 22 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 10 ในปีนี้ ตัวชี้วัดหลักที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยความเข้มข้นทางวิทยาศาสตร์ คือ ตัวชี้วัดการจ้างงานทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ที่มีอันดับเลื่อนขึ้นถึง 40 อันดับ ปีที่แล้วมีอันดับ 51 ส่วนปีนี้มีอันดับ 11 ทำให้เป็นตัวชี้วัดที่มีอันดับเลื่อนขึ้นมากที่สุด ปัจจัยความพร้อมในอนาคตเลื่อนอันดับลงเกิดจากการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจเป็นหลักจากอันดับ 6 ในปีที่แล้ว เป็นอันดับ 11 ในปีนี้ ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจ คือ ตัวชี้วัดโอกาสและอุปสรรค และตัวชี้วัดความคล่องตัวของบริษัท ที่เลื่อนอันดับลง 7 และถึง 12 อันดับ จากอันดับ 9 และ 7 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 16 และ 19 ในปีนี้ ตามลำดับ

เดนมาร์กได้อันดับรวมเป็นอันดับ 3 ในปีนี้ดีขึ้นกว่าปีที่แล้ว 1 อันดับ เกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยเทคโนโลยีและปัจจัยความพร้อมในอนาคต 2 และ 1 อันดับ จากอันดับ 11 และ 2 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 9 และ 1 ในปีนี้ ตามลำดับ ส่วนปัจจัยความรู้ยังคงรักษาอันดับ 6 ไว้เหมือนเดิมกับปีที่แล้ว การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยเทคโนโลยีเกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยทั้งหมดซึ่งมี 3 ปัจจัยย่อย ได้แก่ ปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุม ปัจจัยย่อยเงินทุน และปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยี ที่เลื่อนอันดับขึ้น 6, 4 และ 2 อันดับ เป็นอันดับ 4, 23 และ 6 ในปีนี้ ตามลำดับ ตัวชี้วัดที่สำคัญที่ทำให้ปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุมเลื่อนอันดับขึ้น คือ ตัวชี้วัดกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมือง ที่เลื่อนอันดับขึ้นถึง 22 อันดับ มีอันดับ 42 ในปีที่แล้ว ส่วนปีนี้มีอันดับ 20 ทำให้เป็นตัวชี้วัดที่มีอันดับเลื่อนขึ้นมากที่สุด การเลื่อนอันดับขึ้น 3, 2 และ 8 อันดับ เป็นอันดับ 6, 11 และ 35 ในปีนี้ของตัวชี้วัดการให้ทุนเพื่อการพัฒนาเทคโนโลยี ตัวชี้วัดการบริการทางการเงินและธนาคาร และตัวชี้วัดการลงทุนในโทรคมนาคม ตามลำดับ ทำให้เกิดการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยเงินทุน การเลื่อนอันดับดีขึ้นของปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยีเกิดจากการเลื่อนอันดับดีขึ้นจากปีที่แล้วของตัวชี้วัด ดังนี้ ตัวชี้วัดเทคโนโลยีการสื่อสาร  ตัวชี้วัดผู้บอกรับเป็นสมาชิกบรอดแบนด์ที่สามารถเคลื่อนที่ได้ ตัวชี้วัดบรอดแบนด์ไร้สาย ตัวชี้วัดความเร็วการรับส่งข้อมูลอินเทอร์เน็ต และตัวชี้วัดการส่งออกสินค้าไฮเทค การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยความพร้อมในอนาคตเป็นผลจากการเลื่อนอันดับดีขึ้นของปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจ 5 อันดับ จากอันดับ 10 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 5 ในปีนี้ ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับดีขึ้นของปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจ ได้แก่ ตัวชี้วัดโอกาสและอุปสรรค ตัวชี้วัดความคล่องตัวของบริษัท ตัวชี้วัดการใช้ big data และ analytics และตัวชี้วัดการถ่ายทอดความรู้

สวีเดนได้อันดับรวมจัดอยู่ที่อันดับ 4 ในปีนี้ตกลงมาจากปีที่แล้ว 1 อันดับ เกิดจากการเลื่อนอันดับลงของปัจจัยความพร้อมในอนาคต 1 อันดับ จากอันดับ 6 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 7 ในปีนี้ ส่วนปัจจัยความรู้ยังคงครองอันดับ 4 ไว้เหมือนเดิมทั้งในปีนี้และปีที่แล้ว และปัจจัยเทคโนโลยีมีอันดับเลื่อนขึ้น 1 อันดับ จากอันดับ 7 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 6 ในปีนี้ ปัจจัยย่อยที่ทำให้ปัจจัยความพร้อมในอนาคตเลื่อนอันดับลง ได้แก่ 1. ปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ ที่ยังคงรักษาอันดับ 8 ไว้เหมือนเดิมทั้งในปีนี้และปีที่แล้ว 2. ปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจ ที่เลื่อนอันดับขึ้น 3 อันดับ จากอันดับ 13 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 10 ในปีนี้ 3. ปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศ ที่เลื่อนขึ้น 8 อันดับ จากอันดับ 12 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 4 ในปีนี้ ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการยังคงรักษาอันดับไว้ได้เหมือนเดิมของปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ คือ ตัวชี้วัดการมีส่วนร่วมทางอิเล็กทรอนิกส์ ตัวชี้วัดการค้าปลีกทางอินเทอร์เน็ต ตัวชี้วัดการเป็นเจ้าของแท็บเล็ต ตัวชี้วัดการเป็นเจ้าของสมาร์ทโฟน และตัวชี้วัดทัศนคติต่อทั่วโลก การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยความคล่องตัวทางธุรกิจเกิดจากตัวชี้วัด ได้แก่ 1. ตัวชี้วัดโอกาสและอุปสรรค ที่เลื่อนอันดับขึ้น 2 อันดับ จากอันดับ 12 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 10 ในปีนี้ 2. ตัวชี้วัดความคล่องตัวของบริษัท ที่เลื่อนอันดับขึ้น 5 อันดับ จากอันดับ 12 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 7 ในปีนี้ 3. ตัวชี้วัดการถ่ายทอดความรู้ ที่เลื่อนอันดับขึ้น 9 อันดับ จากอันดับ 14 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 5 ในปีนี้ ปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศมีอันดับเลื่อนขึ้นเกิดจากตัวชี้วัด ดังนี้ ตัวชี้วัดการร่วมลงทุนระหว่างภาครัฐและเอกชน และตัวชี้วัดความปลอดภัยทางไซเบอร์  ที่มีอันดับเลื่อนขึ้น 10 และ 17 อันดับ จากอันดับ 22 และ 36 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 12 และ 19 ในปีนี้ ตามลำดับ

ฮ่องกง เลื่อนขึ้นมา 3 อันดับจากปีที่แล้ว ปีนี้ได้อันดับรวมอยู่ที่อันดับ 5 เนื่องจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยเทคโนโลยีและปัจจัยความพร้อมในอนาคต 2 และ 5 อันดับ จากอันดับ 4 และ 15 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 2 และ 10 ในปีนี้ ตามลำดับ ส่วนปัจจัยความรู้ยังคงรักษาอันดับ 7 ไว้ได้เหมือนปีที่แล้ว การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยเทคโนโลยีเกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุมและปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยี 5 และ 1 อันดับ จากอันดับ 12 และ 3 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 7 และ 2 ในปีนี้ ตามลำดับ ตัวชี้วัดหลักที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุม คือ ตัวชี้วัดกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมือง ที่มีอันดับเลื่อนขึ้นถึง 8 อันดับ จากอันดับ 16 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 8 ในปีนี้ การเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยีเกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของตัวชี้วัดผู้บอกรับเป็นสมาชิกบรอดแบนด์ที่สามารถเคลื่อนที่ได้และตัวชี้วัดการส่งออกสินค้าไฮเทค 5 และถึง 30 อันดับ จากอันดับ 18 และ 31 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 13 และ 1 ในปีนี้ ตามลำดับ ทำให้ตัวชี้วัดการส่งออกสินค้าไฮเทคเป็นตัวชี้วัดที่มีอันดับเลื่อนขึ้นมากที่สุด ปัจจัยความพร้อมในอนาคตมีอันดับเลื่อนขึ้นเกิดจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้และปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศ 8 และ 3 อันดับ จากอันดับ 12 และ 22 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 4 และ 19 ในปีนี้ ตามลำดับ ตัวชี้วัดที่มีผลต่อการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ คือ ตัวชี้วัดการเป็นเจ้าของสมาร์ทโฟนและตัวชี้วัดทัศนคติต่อทั่วโลก ที่มีอันดับเลื่อนขึ้นถึง 12 และ 5 อันดับ จากอันดับ 13 และ 8 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 1 และ 3 ในปีนี้ ตามลำดับ ตัวชี้วัดที่ทำให้เกิดการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยย่อยการรวมกันของเทคโนโลยีสารสนเทศ คือ ตัวชี้วัดความปลอดภัยทางไซเบอร์ ที่เลื่อนอันดับขึ้น 1 อันดับ จากอันดับ 10 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 9 ในปีนี้

ปีนี้ไทยได้อันดับรวมอยู่ที่อันดับ 39 ดีขึ้นจากปีที่แล้ว 1 อันดับ เป็นผลมาจากการเลื่อนอันดับขึ้นของปัจจัยเทคโนโลยีและปัจจัยความพร้อมในอนาคต 5 อันดับ จากอันดับ 27 และ 50 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 22 และ 45 ในปีนี้ ตามลำดับ ส่วนปัจจัยที่เหลือ คือ ปัจจัยความรู้มีอันดับ 43 เหมือนปีที่แล้ว ดังนั้นประเทศยังคงต้องพัฒนาด้านความพร้อมในอนาคตและด้านความรู้เนื่องจากยังคงมีอันดับค่อนไปในทางที่ไม่ดีในปีนี้ และทั้งสองปัจจัยเป็นเหตุดึงรั้งให้ไทยจัดอยู่ในอันดับ 39 ในปีนี้ ปัจจัยย่อยที่ต้องได้รับการพัฒนาอย่างมากซึ่งมีทั้งอันดับต่ำในปีนี้และมีการเลื่อนอันดับลง คือ ปัจจัยย่อยการฝึกอบรมและการศึกษา อยู่ภายใต้ปัจจัยความรู้ ที่เลื่อนอันดับลง 5 อันดับ จากอันดับ 50 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 55 ในปีนี้ ทำให้ปัจจัยย่อยการฝึกอบรมและการศึกษามีอันดับต่ำสุดในบรรดาปัจจัยย่อยทั้งหมดในปีนี้ ตัวชี้วัดหลักที่มีผลต่อปัจจัยย่อยการฝึกอบรมและการศึกษา คือ ตัวชี้วัดรายจ่ายของรัฐทั้งหมดในเรื่องการศึกษาและตัวชี้วัดความสำเร็จของการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย มีอันดับ 51 และ 41 ในปีที่แล้ว ส่วนปีนี้มีอันดับ 58 และ 48 ในปีนี้ ตามลำดับ ทำให้ตัวชี้วัดรายจ่ายของรัฐทั้งหมดในเรื่องการศึกษาเป็นตัวชี้วัดที่มีอันดับต่ำที่สุดในบรรดาตัวชี้วัดทั้งหมดในปีนี้คู่กับตัวชี้วัดการเป็นเจ้าของแท็บเล็ตอยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ ปัจจัยความพร้อมในอนาคต ถึงแม้ปัจจัยเทคโนโลยีมีอันดับเลื่อนขึ้นและจัดอยู่ในอันดับ 22 ในปีนี้ แต่มีตัวชี้วัดภายใต้ปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยีที่ต้องพัฒนาอย่างมาก คือ ตัวชี้วัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ตที่ยังคงรักษาอันดับ 54 ไว้เหมือนปีที่แล้ว ส่วนตัวชี้วัดที่ได้รับการพัฒนาขึ้นจากปีที่แล้วอย่างมากพบอยู่ในทั้ง 3 ปัจจัย ได้แก่ 1. ตัวชี้วัดบุคลากรที่มีทักษะสูงเรื่องต่างประเทศเลื่อนขึ้น 13 อันดับ จากอันดับ 29 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 16 ในปีนี้ ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยความสามารถพิเศษ ปัจจัยความรู้ 2. ตัวชี้วัดการจัดการเมืองเลื่อนขึ้น 8 อันดับ จากอันดับ 35 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 27 ในปีนี้ ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยความสามารถพิเศษ ปัจจัยความรู้ 3. ตัวชี้วัดกฎหมายการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เลื่อนขึ้น 9 อันดับ จากอันดับ 37 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 28 ในปีนี้ ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยโครงสร้างการควบคุม ปัจจัยเทคโนโลยี  4. ตัวชี้วัดความเร็วการรับส่งข้อมูลอินเทอร์เน็ตเลื่อนขึ้น 12 อันดับ จากอันดับ 32 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 20 ในปีนี้ ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยโครงสร้างเทคโนโลยี ปัจจัยเทคโนโลยี 5. ตัวชี้วัดการมีส่วนร่วมทางอิเล็กทรอนิกส์เลื่อนขึ้น 14 อันดับ จากอันดับ 56 ในปีที่แล้วเป็นอันดับ 42 ในปีนี้ ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยทัศนคติที่ปรับตัวได้ ปัจจัยความพร้อมในอนาคต ในขณะที่ตัวชี้วัดที่มีอันดับดีมากในปีนี้ ได้แก่ 1. ตัวชี้วัดนักวิจัยผู้หญิงที่ยังคงครองอันดับดีที่สุดในบรรดาตัวชี้วัดทั้งหมดโดยได้อันดับ 6 ในปีนี้ ส่วนปีที่แล้วได้อันดับ 3 อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยความเข้มข้นทางวิทยาศาสตร์ ปัจจัยความรู้ 2. ตัวชี้วัดการบริการทางการเงินและธนาคารมีอันดับ 9 ในปีนี้ ส่วนปีที่แล้วได้อันดับ 7 ตัวชี้วัดนี้อยู่ภายใต้ปัจจัยย่อยเงินทุน ปัจจัยเทคโนโลยี

คงเป็นข่าวดีสำหรับไทยที่มีอันดับเลื่อนขึ้น 1 อันดับ เป็นอันดับ 39 ในปีนี้ แต่ไทยยังคงต้องพัฒนาอีกหลายตัวชี้วัดดังที่กล่าวมาแล้ว เนื่องจากอันดับที่ได้ในปีนี้ยังคงเป็นอันดับค่อนไปในทางที่ไม่ดี เพื่อให้ในปีหน้าไทยจะมีอันดับเลื่อนขึ้นมาก